პარაზიტი ბაქტერიასა და ვირუსთან შედარებით მაღალგანვითარებული ორგანიზმია, რომელიც სხვა ორგანიზმის ხარჯზე ცხოვრობს და მისგან იღებს ცხოველმყოფელობისა და განვითარებისთვის საჭირო ყველა ნივთიერებას.
პარაზიტებს ორ ძირითად ჯგუფად ყოფენ: უმარტივესებად და ჰელმინთებად.
უამრტივესი ერთუჯრედიანი ორგანიზმია. შეუიარაღებელი თვალით მისი დანახვა შეუძლებელია. უმარტივესებით გამოწვეული ყველაზე გავრცელებული დაავადებებია მალარია, ლეიშმანიოზი, ლამბლიოზი, ტოქსოპლაზმოზი და სხვა.
ჰელმინთები უმარტივესებზე მაღალგანვითარებულია, მათი ზრდასრული ფორმები შეუიარაღებელი თვალითაც ჩანს. ჰელმინთების ზომები რამდენიმე მილიმეტრიდან 30-40 მეტრამდე მერყეობს.
არსებობს ჰელმინთების რამდენიმე ტიპი: კონტაქტური ჰელმინთები, გეოჰელმინთები და ბიოჰელმინთები
-
კონტაქტური ჰელმინთები
კონტაქტური ჰელმინთები ადამიანისგან ადამიანს საყოფაცხოვრებო ნივთებისა და ხელების საშუალებით გადაეცემა. ისინი ყველაზე გავრცელებული ჯგუფია. ამ ჯგუფის ტიპური წარმომადგენელია მახვილა, ენტერობიუს ვერმიცულარის, რომლით გამოწვეულ დაავადებასაც ენტერობიოზი ეწოდება.
-
გეოჰელმინთები
გეოჰელმინთის განვითარება მასპინძლის გარეშე მიმდინარეობს. ამ დროს მისთვის აუცილებელია ნიადაგთან კონტაქტი, სათანადო აერაცია, ტემპერატურული რეჟიმი და ტენიანობა. მხოლოდ ამ ეტაპის გავლის შემდეგ შეუძლია გეოჰელმინთს ადამიანის დააავადება. ამ ჯგუფის ყველაზე ცნობილი წარმომადგენელია ასკარიდი.
-
ბიოჰელმინთები
ბიოჰელმინთს სიცოცხლის ყველაზე რთული ციკლი აქვს. ამ ციკლის გასავლელად მან ორი-სამი მასპინძელი უნდა გამოიცვალოს. შუალედური მასპინძელი შეიძლება იყოს ცხოველი, თევზი, მოლუსკი და სხვა. საქართველოში ბიოჰელმინთებიდან გავრცელებულია ექინოკოკი და ფასციოლა – ღვიძლისა და სანაღვლე გზების პარაზიტი.
ენტერობიოზი – ყველაზე გავრცელებული ჰელმინთოზი
ძლიერ ქავილს იწვევს. ქავილის დროს ბინძურდება ხელები, საიდანაც ჭიის კვერცხები სხვა ზედაპირებზე ვრცელდება. ხშირად ამავე მექანიზმით ხდება ავტოინვაზია, ანუ ადამიანის ხელმეორე ინვაზირება. ენტერობიოზის ყველაზე ტიპობრივი სიმპტომია მუცლის პერიოდული სპაზმური ტკივილი (როგორც წესი, ჭიპის ირგვლივ) და ქავილი ანუსის მიდამოში. მახვილა ჭია ანუსიდან შესაძლოა გოგონას სასქესო ორგანოებში გადავიდეს და ვულვოვაგინიტი გამოიწვიოს. ხანგრძლივი ინვაზიის შემთხვევაში ანუსის მიდამო ღიზიანდება, იკაწრება. აღრიცხულია ენტერობიუსით გამოწვეული აპენდიციტიც.
ნერწყვდენა, სალივაციის გაძლიერება კი შესაძლოა მართლაც მიანიშნებდეს ჭიებით ინვაზიაზე, თუმცა ისიც შესაძლოა, პირის ღრუსთან დაკავშირებული სხვა პრობლემის გამოხატულება იყოს. ხშირად ნაწლავურ ჰელმინთოზებს მსგავსი კლინიკური ნიშნები აქვს: მუცლის ტკივილი, მეტეორიზმი (შებერილობა), კუჭ-ნაწლავის დისფუნქცია, მაგალითად, ყაბზობისა და ფაღარათის მონაცვლეობა და სხვა.
ასკარიდი – ჭია, რომელიც კარგად იმალება
ასკარიდიც მრგვალ ჭიებს მიეკუთვნება. გარემოში მის კვერცხს ადამიანი გამოყოფს. ნიადაგში, შესაბამისი აერაციის, ტემპერატურის, ტენიანობის რეჟიმში, კვერცხი გადის გარდაქმნის ციკლს და განსაზღვრული ხნის შემდეგ მასში მწიფდება ინვაზიური ლარვა, რომელიც მწვანილისა და ბოსტნეულის საშუალებით ხვდება ადამიანის ნაწლავებში. ენტერობიუსისგან განსხვავებით, ასკარიდს ახასიათებს მიგრაციის ფაზა – სისხლის მიმოქცევის სისტემის საშუალებით გადადის შინაგან ორგანოებში: გულში, ფილტვში, ღვიძლში, ფილტვიდან – საყლაპავში, იქიდან კი ნაწლავში, საბოლოო ლოკალიზაციის ადგილას ბრუნდება და აქვე ამთავრებს ცხოვრებას.
მწვავე მიგრაციის ფაზაში, როდესაც ასკარიდი ფილტვებში გადადის, თავს იჩენს ალერგიული მოვლენები: ხველა, გამონაყარი, ზოგჯერ -შეშუპებაც. ამ ეტაპზე რენტგენოგრამაზე ჩანს ინფილტრატი, რომელიც ხშირად პნევმონიაში ერევათ. ასკარიდის ლარვის მიგრაციის შედეგად წარმოქმნილი ინფილტრატი რამდენიმე დღეში (მაქსიმუმ 2 კვირაში) თავისთავად ალაგდება. მას ლოფლერის მფრინავ ინფილტრატს უწოდებენ
ტოქსოკარა – ჰელმინთი უჩვეულო გარემოში
არსებობს ჰელმინთები, რომლებიც მიგრაციის შემდეგ ნაწლავში კი არ ბრუნდებიან, არამედ შინაგან ორგანოებში ამთავრებენ ცხოველმყოფლობის ციკლს. ასეთები არიან ტოქსოკარა, ფასციოლა (ღვიძლში), ტრიქინელა (კუნთებში). ქსოვილოვანი ჰელმინთები ძლიერი ალერგენებია, ამიტომ ასეთი ჰელმინთოზების დროს ალერგია დიდხანს არის გამოხატული და ვლინდება ნებისმიერი სახით – ურტიკარიით, ბრონქოსპაზმით და სხვა.
ტოქსოკარიც ასკარიდის ჯგუფისაა. ის ადამიანს არ აავადებს, ძაღლის ან კატის ორგანიზმში პარაზიტობს. ადამიანი მისთვის ეკოლოგიური ჩიხია. დაავადების წყაროა ძაღლისა და კატის ფეკალიები, რომლებითაც ბინძურდება გარემო. განსაკუთრებით საშიშია ქვიშის საბავშვო მოედნები. პარაზიტის კვერცხი პირის ღრუდან ხვდება ნაწლავში, იქიდან გადადის სისხლის მომოქცევის წრეში, შინაგან ორგანოებამდე აღწევს და იქვე რჩება. ასკარიდასგან განსხვავებით, ტოქსოკარი ნაწლავში აღარ მიგრირებს. თუ ის რომელიმე შინაგან ორგანოში, მაგალითად, ღვიძლში მოხვდა, დაავადების ვისცერული ფორმა განვითარდება, თუ თვალში – თვალისა, რომელიც მხედველობის მძიმე დარღვევებს გამოიწვევს. ეს ფორმები გვხვდება როგორც იზოლირებულად, ისე ერთდროულადაც. ტოქსოკაროზის დროს შინაგან ორგანოებში გრანულომები წარმოიქმნება.
სოლიტერი – ყველაზე გრძელი ჭია უმი ფარშის მოყვარულთათვის
გლუკოზა - შაქარი, წარმოადგენს ენერგიის წყაროს უჯრედებისთვის, რომლებიც ქმნიან კუნთებსა და სხვა ქსოვილებს.
სოლიტერი ტენიიდოზების ჯგუფს ეკუთვნის. ის ძალიან დიდი ზომის ჰელმინთია. ყველაზე ცნობილი და გავრცელებულია ხარისა და ღორის სოლიტერი. მათი სიგრძე ზოგჯერ 30-40 მეტრსაც კი აღწევს, თუმცა ადამიანისთვის დიდად პათოგენური არ არის. სოლიტერი ნაწლავური პარაზიტია და სხვა ციკლები და ფაზები არ გააჩნია. ადამიანი საკვების, მათ შორის – უმი ხორცის, მეშვეობით ინვაზირდება. სოლიტერი ხშირად გვხვდება დიასახლისებთან, რომლებიც კერძის მომზადებამდე უმ ფარშს დააგემოვნებენ ხოლმე.
შესაძლებელია განავალში კვერცხების აღმოჩენა. პერიანალური ნაცხიც ინფორმაციულია. მაგრამ, როგორც წესი, პაციენტები ექიმს მას შემდეგ მიმართავენ, რაც განავალში სოლიტერის ფრაგმენტებს იპოვიან. ამ ფრაგმენტებით შეიძლება განისაზღვროს, ხარისაა სოლიტერი თუ ღორის. ღორისა უფრო საშიშია, რადგან შესაძლოა, ცისტიცერკოზით გართულდეს. ცისტიცერკი ღორის სოლიტერის ლარვაა, რომელიც მცირე ზომის ბუშტუკებს წარმოქმნის. ცისტიცერკი ან დამოუკიდებლად ხვდება ადამიანის ორგანიზმში, ან სოლიტერით ინვაზიისას ღებინებისა და უკან ჩაბრუნების შემდეგ ვითარდება. საბოლოოდ ის სხვადასხვა ორგანოში აღმოჩნდება. ტვინში მოხვედრილი ცისტიცერკი იწვევს გულყრებს, მხედველობის დაქვეითებას და სხვა.
ლამბლია – უფრთხილდით ჭის წყალს
ლამბლიოზი პროტოზოული – უმარტივესი ერთუჯრედიანი ორგანიზმით გამოწვეული ინფექციაა. დაავადების წყაროა ადამიანი, რომელიც ლამბლიის ცისტებს გარემოში გამოყოფს. ინვაზირება ხდება დაბინძურებული ბოსტნეულით, უფრო მეტად კი წყლით. წყალში ლამბლია კარგად მრავლდება, ამიტომ წყლის მომწოდებელ ორგანიზაციებს ლამბლიოზსა და ამებიაზზე წყლის შემოწმება პროტოკოლით მოეთხოვებათ.
ლამბლიები წვრილი ნაწლავის დასაწყისში ცხოვრობენ. ბევრს ეს ჭიები ქოლეცისტიტის ერთ-ერთ მიზეზად მიაჩნია, მაგრამ დიდი ხანია დამტკიცებულია, რომ ნაღვლის ბუშტთან მათ არავითარი კავშირი არ აქვთ. ნაღველი ლამბლიას 1-2 წუთში კლავს. ლამბლიოზის დიაგნოსტიკა განავლის ანალიზით ხდება.
მალარია – უხილავი ნაკბენის ხილული შედეგები
მალარია ინფექციურ დაავადებათა ჯგუფია, რომელსაც პლაზმოდიუმის გვარის სისხლის უმარტივესი პარაზიტი იწვევს. ბუნებრივ პირობებში ის ანოფელესის გვარის მდედრი კოღოს ნაკბენით გადაეცემა. ადამიანს მალარიით პლაზმოდიუმის ოთხი სახეობა აავადებს. მათ შორის ყველაზე გავრცელებული და საშიშია ტროპიკული მალარიის გამომწვევი Pლასმოდიუმ ფალციპარუმ-ი და სამდღიური მალარიის გამომწვევი Pლასმოდიუმ ვივახ მალარია.
პარაზიტების მკურნალობის შესახებ ექიმი მარია გუსაევა გვიამბობს
სამედიცინო პარაზიტოლოგიისა და ტროპიკული მედიცინის კვლევითი ინსტიტუტის დირექტორი, მედიცინის დოქტორი, ექიმი პარაზიტოლოგი
– როგორ დავიცვათ თავი პარაზიტისგან?
– ჰელმინთებისგან თავის დაცვა შესაძლებელია ჰიგიენური წესების დაცვით: საპნით იბანეთ ხელები ჭამის წინ, ქუჩიდან შემოსვლისას, ტუალეტით სარგებლობის შემდეგ, ცხოველთან ურთიერთობის შემდეგ. მწვანილი და ბოსტნეული საგულდაგულოდ გარეცხეთ, მანამდე კი რამდენიმე ხანს გააჩერეთ გამდინარე წყალში. სალათის ფურცლები, პრასი, ხახვი დაშალეთ და სათითაოდ გარეცხეთ გამდინარე წყლით, შეგიძლიათ, რამდენიმე ხანს მარილიან წყალში გააჩეროთ. ნუ მოიხმართ უმ ან თერმულად ცუდად დამუშავებულ ხორცს და მის პროდუქტებს, რძის ნაწარმს, თევზს. შინაურ ცხოველებს ჩაუტარეთ დეჰელმინთიზაცია. სასმელად არ გამოიყენოთ ღელეს, ჭის წყალი. თუ სხვა გზა არ გაქვთ, წინასწარ აადუღეთ.
– რას ვერიდოთ?
–ქალაქის პირობებში დაავადების წყარო უმთავრესად ძაღლია – როგორც მაწანწალა, ისე ოჯახის, მოვლილი. პარაზიტის წყარო შეიძლება სხვა ცხოველიც იყოს, მაგალითად, ტურა, მელა, თუმცა ქალაქს ისინი ნაკლებ საფრთხეს უქმნიან.
– როგორ ამოვიცნოთ დაავადებული ძაღლი?
– ლეიშმანიოზი მხოლოდ ადამიანებს როდი აზარალებს – ის ძაღლებსაც დიდ საფრთხეს უქადის. ინფიცირების პირველ დღეებში მათ, როგორც წესი, არაფერი ეტყობათ, მერე კი ეწყებათ ბეწვის ცვენა, წონის კლება, სისხლდენა, უჩნდებათ წყლულები. ლეიშმანიოზით დაავადებული ძაღლის განკურნება პრაქტიკულად შეუძლებელია. არსებობს რეკომენდაცია, ის დააძინონ, თუმცა საბოლოო გადაწყვეტილებას პატრონი იღებს.
– რა სახასიათო ნიშნები გააჩნია პარაზიტს?
–ფლებოტომუსის კბენიდან რამდენიმე დღის ან კვირის შემდეგ კანზე ჩნდება გამკვრივებული, მოვარდისფრო ან ოდნავ პიგმენტირებული კვანძი, რომელშიც შესაძლებელია ლეიშმანიების აღმოჩენა. განუვითარდება თუ არა დაკბენილ ადამიანს დაავადება, არაერთ ფაქტორზეა დამოკიდებული, მათ შორის – პარაზიტის სახეობასა და პაციენტის იმუნურ სისტემაზეც. ზოგჯერ პროცესი ლოკალურად მთავრდება და არ პროგრესირებს, მაგრამ თუ ადამიანის იმუნური სისტემა არასრულფასოვანია, პროცესი გენერალიზდება და ვისცერული ლეიშმანიოზი ვითარდება. პარაზიტების საწინააღმდეგოთ ერთ-ერთ მოწინავე პრეპარატი აპიელიქსირ დეპარაზიტი გახლავთ, რომელიც უპრობლემოდ აქრობს პარაზიტებს თქვენი სხეულიდან და აღდგენს ჯანსაღ გარემოს ორგანიზმში
– გვითხარით დეპარაზიტის შესახებ
–ინფექცია ყველგან შეიძლება დაგემართოთ, მიუხედავად იმისა იცავთ თუ არა ჰიგიენის წესებს. სხეულში მოხვედრის შემდეგ პარაზიტები საიმედოდ ემაგრებიან მას და თანდათან
აბინძურებენ შინაგან ორგანოებსა და სისტემებს ტოქსიკური ნარჩენებით, რაც ყველაზე არახელსაყრელ გავლენას ახდენს ადამიანის თვითშეგრძნებაზე და გარეგნობაზე.
არასასურველი სტუმრებისგან თავის დაღწევაში დაგეხმარებათ დეპარაზიტის ანტიპარაზიტული ელექსირი. მისი ბუნებრივი კომპონენტები გაანადგურებს დიდი ზომის პარაზიტებსაც,
მათ კვერცხებს და ლარვას, ასევე ამოიღებს მთელ ამ ნარჩენებს ორგანიზმიდან, აღადგენს ნორმალურ ფუნქციონირებას.
არსებობს საკმაოდ ბევრი ანტიჰელმინთური პრეპარატი განსხვავებული ეფექტურობით. პროპოლისის ელექსირი დეპარაზიტი გაცილებით ეფექტურია, ვიდრე მისი ანალოგები.
ელექსირი დეპარაზიტი ანადგურებს ყველა სახის ჰელმინთს, განურჩევლად იმ ორგანოებისა, რომლებშიც ისინი დასახლდნენ. მას აქვს ბუნებრივი შემადგენლობა და ამიტომ
უსაფრთხოა ორგანიზმისთვის. ხელს უწყობს იმუნური დაცვის გაძლიერებას. არ აქვს გვერდითი მოვლენები. არ აქვს არანაირი უკუჩვენება. ის არა მხოლოდ ანადგურებს
პარაზიტებს, არამედ ასუფთავებს ორგანიზმს მათი არსებობისას გამოწვეული შედეგებისგან, ის უზრუნველყოფს ხელახალი ინფექციის 100%-ით პრევენციას.
— რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი ძალიან საინტერესოა. მაგრამ ახლა მთავარ კითხვაზე გადავიდეთ: სად და როგორ შეიძლება ჩვეულებრივმა ადამიანმა შეიძინოს DEPARASITE? აფთიაქში?
-სამწუხაროდ, აფთიაქში დეპარაზიტის ყიდვა ჯერჯერობით შეუძლებელია და საქმე ის არის, რომ მწარმოებელი სააფთიაქო ქსელების წარმომადგენლებთან მოლაპარაკებას აწარმოებს. ჯერჯერობით, რამდენადაც ვიცი, აფთიაქები ითხოვენ ძალიან ბევრ დამატებით გადასახადს, რაც უბრალოდ შეუძლებელს ხდის DEPARASITE-ის გაყიდვას ჩვეულებრივი ადამიანებისთვის ხელმისაწვდომ ფასად. მწარმოებელი, რა თქმა უნდა, კატეგორიულად წინააღმდეგია. მაგრამ ასევე არის კარგი ამბავი! ჩვენი ინსტიტუტი, DEPARASITE მწარმოებელთან ერთად, სპეციალური აქციის ფარგლებში, ყველას აძლევს შესაძლებლობას შეუკვეთონ პრეპარატი 100% - მდე ფასდაკლებით. ამისათვის თქვენ უნდა მიიღოთ მონაწილეობა ოფიციალურ გათამაშებაში, როგორც აღმოჩნდა, DEPARASITE-ის შეკვეთის მსურველთა რაოდენობა და მით უმეტეს, ასეთი უზარმაზარი ფასდაკლებით, მნიშვნელოვნად აღემატება მოსალოდნელ მოთხოვნას. აქედან გამომდინარე, გადაწყდა, რომ აქცია გაიმართოს გათამაშების ფორმატში.
ამ დროისთვის შეფუთვების რაოდენობა: 19 ცალი.
ჩვენი მკითხველეიბსთვის ვათავსებთ
პრეპარატის ოფიციალურ გათამაშებას.
ფასდაკლებული პროდუქცია გაიცემა ყველა მსურველისთვის
10/1/2024
ჩათვლით!
გამოიცანთ რომელ კარს მიღმაა 100% ფასდაკლება
